Ben je trots om vrachtwagenchauffeur te zijn? Wat maakt jouw job zo uniek en wat vertel je aan je vrienden over je job?
4j terug was ik poetsvrouw; 38u bij mensen thuis hun leven beter maken. Nadat mijn man 4j geleden de beslissing had genomen om zelfstandig te beginnen in de transportsector, is er bij mij een belletje gaan rinkelen. Ik voelde me niet meer goed in mijn job en wist van mezelf dat ik meer kon. Zo gezegd zo gedaan, ik ben voor mijn C gegaan, en met succes.
Kort erna ben ik zonder ervaring begonnen bij Wasserij DE MANDEL te Roeselare. Een baas die mij alle kansen gegeven heeft en mij de ruimte heeft gegeven om te leren rijden met een C rijbewijs. Hier heb ik leven manoeuvreren in de kleinste straatjes van Brugge. Toen Corona toesloeg, hebben wij als wasserij, die vooral klanten heeft in de horeca, zware klappen gekregen. Als jongste van de bende en mama heb ik als eerste mijn job zien sneuvelen. Geen mogelijkheid meer. Ik ben daar op een heel familiale manier vertrokken. Als de 2de lockdown er niet was gekomen, werkte ik er nog, met veel plezier en liefde voor het vak. Toen is de vraag gekomen om bij mijn man in het bedrijf te stappen. Na veel overwegen hebben we gezamenlijk het risico genomen. Want dit is een risico, gezien de maatschappij dezer dagen, was het niet makkelijk. Maar wat ben ik blij met mijn beslissing, onze beslissing. Ik leef voor onze job , elke dag samenwerken met mijn beste vriend. Elkaar verstaan.... en de strijd om die kilo's
